Dag 22/23: Denver

Democratische conventie

Wij kwamen terug in Denver op de dag voordat Barrack Obama zijn toespraak in het Invesco Field Stadion zou houden. Het gebied rond het stadion was met hoge hekken afgezet. Behalve het stadion was er slechts één gebouw in de streng bewaakte zone: het hotel waar wij maanden van te voren al een kamer hadden gereserveerd voor de laatste nacht in Denver. Toen wij dit hotel boekten wisten we niet eens dat de Democratische Conventie in Denver zou zijn.

Hal van het hotel

Bij de receptie wilden ze zeker weten dat de namen in onze paspoorten klopten met de namen op hun lijst. Had de beveiliging uitgezocht wie wij waren? Dat is dan een saaie klus geweest. Wij zitten in geen enkel crimineel netwerk en houden ons ook niet met spionageactiviteiten bezig.
Ik zat me wel af te vragen of ik me nu juist wel of niet veilig moest voelen in deze omgeving.
's Avonds zijn we met een busje van het hotel de stad in geweest. Het was er erg druk, maar er hing een prettige sfeer. De terrassen zaten vol en allerlei groeperingen probeerden aandacht voor hun standpunten te krijgen. Hieronder een paar sfeerbeelden.

Denver 27 augustus 2008

Bij een restaurant was een Obama-muurschildering aangebracht met de tekst 'History in Denver'. Altijd leuk om er bij te zijn op zo'n moment.

History in Denver

Obama was overal aanwezig. Aardig was het beeld van een galerie. Obama hing in de spotlights terwijl de net door hem verslagen Hillary Clinton genoegen moest nemen met een plaatsje in het donker op de vloer.

Obama en Clinton in galerie

Na een laatste avondmaal op een terras in Denver hebben we het busje van het hotel weer laten komen. Het viel trouwens op hoeveel medewerkers van winkels en restaurants zich in werktijd nadrukkelijk profileerden als Obama of McCain aanhanger. Overigens zijn we ondanks het feit dat we door een aantal oerconservatieve staten reisden meer Obama dan McCain aanhangers tegen gekomen.

De volgende ochtend

Terwijl Denver zich voorbereidde op de toespraak van Obama waren wij de koffers aan het pakken voor de terugreis. Op het grasveldje voor het hotel was een aziatische filmploeg een interview aan het opnemen.

Televisieploeg bij hotel

De foto hieronder van het Invesco Field stadion is gemaakt voor de ingang van het hotel. Het was nog vroeg en dus erg rustig.

Invesco Field

Ons laatste ritje met de auto was naar het vliegveld. Na het inleveren van de auto zijn we gaan inchecken en hebben we nog een beetje geshopt en geluncht. Er was een heleboel verkiezingstroep te koop. Tegenover de 'Peppermints - we can believe in' van Obama stond de frisse adem met McCain. Dit doosje pepermuntjes dat hier ongeveer op ware grootte is afgebeeld werd afgeleverd met een CNN boodschappentas. Ik heb dus niet hoeven sjouwen met het snoep.

Obamasnoep

Amerika's hoogtepunten

In de hal op het vliegveld hing een uiterst merkwaardige kaart met 'hoogtepunten' van de Verenigde Staten. Er staan zaken op als 'Worlds Largest Peanut' in Georgia en de 'Barbie Doll Hall of Fame' in Californië. Van deze hoogtepunten hebben wij er een bezocht tijdens onze vakantie. Het graf van Buffalo Bill, in Colorado in de buurt van Denver.



Hieronder een kaartje van het Invesco Field en omgeving. Het stadion is duidelijk zichtbaar. Het ronde gebouwtje boven het stadion is het hotel.

Dag 22: Cañon City - Denver (deel 2)

Garden of the Gods

Bijna om de hoek bij Manitou Springs ligt het kleine Garden of the Gods. Net als Royal Gorge valt ook dit park niet onder het beheer van de National Park Service. In dit geval zijn de gevolgen echter niet zo dramatisch als bij de Royal Gorge Bridge. De familie die dit park heeft overgedragen aan de stad Colorado Springs heeft bedongen dat de toegang altijd gratis zou blijven. Er staat wel een groot bezoekerscentrum bij de ingang met een uitgebreide giftshop en een restaurant. Je kunt op het terras zitten met uitzicht op de oranje rotsen. Na het bezoek aan Pikes Peak vonden we het wel tijd voor een lunch en het vooruitzicht om even lekker in de zon op het terras te zitten leidde ertoe dat we hier gingen lunchen. Het waaide erg hard en met name de blaadjes sla werden door deze natuurkracht opgetild en weggeblazen. Maar laat ik niet zeuren, het uitzicht was prachtig.

Ingang Garden of the Gods
 Garden of the Gods: uitzicht vanaf het terras

Het ziet er allemaal mooi uit. De aangelegde wandelpaden zijn echter zo mooi dat het allemaal een beetje onnatuurlijk wordt. Het lijkt daardoor op een speeltuin met prachtige klimrekken. Je ziet dan ook op sommige plekken kinderen en hele families overal opklimmen.

Kussende kamelen?

Volgens de brochure van het park zien we hier twee kussende kamelen. Maar het lijkt natuurlijk ook op een schildpad die een teckel kust.

Kussende kamelen?

Hieronder enkele foto's van het eerste stuk in het park, dat is het deel waar je vanaf het bezoekerscentrum tegenaan kijkt.

 Garden of the Gods

Op de foto's hieronder dezelfde rotspartijen vanaf de andere kant. Op de tweede foto zijn een paar bergbeklimmers te zien in het midden. Op de derde foto zijn de 'kussende kamelen' weer te zien.

 Garden of the Gods 
 Klimmers 
 Kussende kamelen?

Konijnen

Volgens de informatie bij het bezoekerscentrum komen er veel verschillende beesten voor in dit gebied. Dat is verrassend te noemen omdat het zo dicht bij de bewoonde wereld van Colorado Springs ligt. Bijvoorbeeld poema's proberen normaal gesproken de mens zoveel mogelijk te mijden. Er schijnen ook veel ratelslangen te zitten. Door de drukte hebben we weinig dieren gezien in de Garden of the Gods. De oogst bleef beperkt tot een paar vogels en twee bergkatoenstaartkonijnen.

Bergstaartkonijnen

Hieronder nog een paar foto's die we tijdens de wandeling door de godentuin hebben gemaakt.

Garden of the Gods

En om het af te leren nog twee mooie voorbeelden van erg fraai gevormde pieken.

Garden of the Gods

Balanced Rock

In de Garden of the Gods zagen we onze zoveelste Balanced Rock van deze vakantie. Er zaten erg veel mensen rond deze rots en de enige manier om de rots zonder hele families te fotograferen was door er zelf op te klimmen.

Balanced Rock

Hiermee waren we aan het eind gekomen van de lange lijst met plekken die we tijdens de reis wilden bezoeken. We zijn teruggereden naar Denver voor een laatste avond Amerika voordat de terugreis begon. Het was niet zomaar een avond omdat de Democratische Conventie waar Barrack Obama zijn nominatie voor de Democratische partij zou aanvaarden in volle gang was.

Dag 22: Cañon City - Denver (deel 1)

Pikes Peak Railway

Op deze laatste dag van de rondreis zouden we letterlijk het hoogtepunt van de vakantie bereiken. Na het vertrek uit Cañon City zijn we naar het naast Colorado Springs gelegen Manitou Springs gereden. Vlakbij Manitou Springs ligt de ruim 4300 m hoge Pikes Peak. Het bijzondere aan deze berg is dat je er met een treintje (en trouwens ook met de auto) bovenop kunt komen. De tocht naar boven over het smalle bergspoor duurt ongeveer anderhalf uur.

Aan de rand van Manitou Springs ligt het stationnetje waar de trein vertrekt. We hadden van tevoren thuis via Internet* gereserveerd. Dat bleek ook wel nodig want het zat helemaal vol.
*In 2018 is men gestopt met dit treintje het plan is dat ze in 2021 weer gaan rijden

Het treintje naar Pikes Peak

Aanvankelijk ga je gewoon tussen de bomen door, maar naarmate je hoger komt wordt het uitzicht steeds mooier.

 Pikes Peak: de tocht omhoog

Op de foto's hieronder is de spoorlijn als een streep in het landschap te zien. De derde foto is boven op de berg gemaakt.

 Pikes Peak: de spoorlijn

De tocht met het treintje is erg mooi. Het is wel aan te bevelen om oordopjes mee te nemen. Een paar bejaarde mannen gingen als gids mee op de trein en dat leverde een portie humor op die minstens zo belegen was als de gidsen zelf. Moppen van het niveau 'Max komt bij de dokter....'. Je moet er maar zin in hebben.
Veel grappiger waren sommige medepassagiers. Boven op zo'n berg is het natuurlijk veel kouder dan beneden in het dal. Uiteraard is er altijd wel iemand die daar geen rekening mee heeft gehouden. Toen het treintje boven op de berg aankwam stond daar een stevige Amerikaanse dame met slechts een kleinigheidje aan. Naast mij hoorde ik iemand opmerken: 'She must be from Alaska.'

De spoorlijn eindigt letterlijk boven een afgrond.

Spoorlijn bij afgrond

Nog een uitzichtfoto waarop de wolken erg dichtbij lijken te zijn.

 Pikes Peak: de top

Uiteraard is er boven op de berg een giftshop en een snackbar. Op 14110 ft ofwel 4301 m mag je wel spreken van een hoogtepunt van de vakantie. We zijn er dus maar even samen voor gaan zitten.

Samen op de 14110ft

Je kunt ervoor kiezen om met de trein naar de top te gaan en te voet terug, maar als je een retourtje koopt moet je met dezelfde trein terug als waar je mee gekomen bent. Je hebt dan ruim een half uur op de top. Dat is ook wel voldoende als je alleen maar een beetje rond wil lopen en van het uitzicht genieten. De snackbar is erg druk als er net zo'n wagonlading toeristen is gedropt. Wil je je volproppen met een stel hamburgers of pizzapunten dan blijft er weinig tijd over om buiten iets te zien.

Klaar voor de terugreis

Onderweg zijn er een paar plekken waar twee treintjes elkaar kunnen passeren. Bij een van de tussenliggende stationetjes moesten we even wachten op een tegenligger. Op de foto ziet het eruit alsof de trein gaat kantelen.

Passeren van twee treintjes

Op de terugweg hebben we ook nog een heleboel geelbuikmarmotten gezien op het stuk van de route boven de boomgrens. Na ruim drie en een half uur stonden we weer beneden in Manitou Springs. Dit dorpje is eigenlijk niet berekend op zoveel toeristen en het is de enige plek geweest tijdens deze reis waar we echt een tijdje in de file hebben gestaan. Onze laatste bestemming voordat we terugkeerden Denver was 'Garden of the Gods'. Dit ligt op de grens van Manitou Springs en Colorado Springs.

Dag 21: Montrose - Cañon City (deel 2)

Curecanti National Recreation Area

Na ons ietwat korte bezoek aan het Black Canyon of the Gunnison National Park zijn we op zoek gegaan naar de net buiten het park liggende Curecanti Needle. Een spitse bergpunt midden in de Black Canyon. We moesten hiervoor nog een behoorlijk stuk omrijden. Onderweg een foto vanuit de auto van de weg voor ons.

Onderweg in Colorado

De Curecantie Needle is een rots in de canyon van de Gunnison River. Je kunt hier boottochtjes doen over de rivier. Elke dag behalve op dinsdag. En natuurlijk waren wij er op een dinsdag. We zijn daarom naar een uitkijkpunt gereden dat aan de andere kant van de kloof was.

 Curecanti Needle

Op de foto's hieronder is de kloof van de Gunnison River nog een keer te zien en de dam waar we overheen moesten rijden om bij het uitzichtpunt voor de Curecanti Needle te komen.

 Kloof Gunnison River
Dam Gunnison River

Route naar Royal Gorge

Na een korte lunchstop in Gunnison zijn we doorgereden naar Royal Gorge. De route ging dwars door de Rocky Mountains via de 3445 m hoge Monarch Pass. Je kunt daar met een lift naar boven om van het mooie uitzicht te genieten. Toen we op het hoogste punt van de bergpas kwamen was het erg slecht weer. Koud met regen en hagel. Het had weinig zin om naar boven te gaan met de lift en we zijn dan ook meteen doorgereden naar de vlakbij Cañon City gelegen Royal Gorge Bridge.

Royal Gorge Bridge

Deze hoge hangbrug over een erg diepe en smalle kloof (305 diep en onderaan slechts 12 m breed) stamt uit 1929.Inmiddels is de brug niet meer toegankelijk voor auto's en mogen alleen toeristen er nog overheen lopen. Op het ansichtkaartje hieronder is te zien hoe de brug er van een afstandje uitziet.

Royal Gorge Bridge

Royal Gorge Bridge is iets totaal anders dan alle andere natuurfenomenen die we tijdens deze reis hebben bezocht. Dit gebied is geen onderdeel van een national park of een state park en wordt door een commerciële partij geëxploiteerd. En dat heeft gevolgen. Niet alleen betaal je gepeperde toegangsprijzen, de brug is het middelpunt van een soort pretpark geworden. En dan niet zoiets als Disney of de Efteling. Het grijze weer paste eigenlijk uitstekend bij de treurige uitstraling van deze kermis. Met een vreemd treintje kon je onder in de kloof komen.

Treintje met alleen maar staanplaatsen

Breedstaartkolibrie

Beneden was een kiosk waar een paar kolibries rond een bak met water vlogen. Het zijn zogenaamde breedstaartkolibries.

Breedstaartkolibries

Beneden in de kloof was het zo grauw en donker dat de foto's die we er maakten bijna zwart-wit lijken.

Royal Gorge Bridge

Nadat we weer naar boven waren gegaan zijn we de brug opgelopen. Op de foto is goed te zien hoe smal deze kloof is. Onder in de kloof loopt ook nog een spoorlijn die vooral wordt gebruikt voor toeristische tripjes.

Kloof

Een andere manier om de kloof over te steken was met een kabelbaan. We hebben dit niet gedaan.

 Kabelbaan

Het was een beetje een raar gevoel om over de brug te lopen. Het was een oude brug, sommige planken lagen los en er ontbraken duidelijk zichtbaar de nodige schroefjes en moertjes.

 Royal Gorge Bridge

Bij de ingang van het Royal Gorge pretparkje stond onderstaande klok die niet alleen de tijd, maar ook het jaar, het seizoen, de maand en de dag aangeeft.

Klok bij Royal Gorge pretparkje

Vervolgens zijn we doorgereden naar Cañon city voor de overnachting. Cañon city staat bekend om de blauwe luchten en veel zon, maar dus niet op 26 augustus 2008. Daarnaast is Cañon City de gevangenishoofdstad van Colorado. Er is zelfs een gevangenismuseum. Het achter slot en grendel houden van criminelen is de belangrijkste economische activiteit van de stad. Rijdend en lopend door Cañon city wordt al snel duidelijk dat dit stadje, net als de meeste andere Amerikaanse dorpen en steden, geen welstandscommisie heeft.