Begin van de routeEn nog even een foto met Castleton Tower op de achtergrond.
Fisher Towers - deel 2
De vorige dag hadden we één afslag te vroeg genomen op de US 128 en kwamen daardoor niet echt in de buurt van Fishers Towers. We waren eigenlijk niet van plan om nog een keer richting Fisher Towers te rijden, maar toen ik bij een afslag een bordje Fisher Towers zag staan kon ik de verleiding niet weerstaan. Een zeer slechte weg bracht ons naar de voet van de 'towers'.
Aankomst bij Fisher Towers We waren er op het verkeerde moment van de dag. De zon stond recht boven de Fisher Towers en waar je ook ging staan, je keek recht in de zon. Vooral op de eerste foto hieronder is het effect daarvan duidelijk te zien.
Uitzicht bij Fisher TowersColorado National Monument
Via de Interstate 70 hebben we Utah verlaten en zijn de grens overgestoken naar Colorado. Al vrij snel na het binnenrijden van Colorado hebben we bij Fruita de I70 verlaten om een bezoek te brengen aan het Colorado National Monument. Het Colorado NM was de belangrijkste bestemming van deze dag. De naam nationaal monument heeft hier niets te maken met de dingen die wij een monument zouden noemen. Wij denken dan toch al gauw aan door kunstenaars gefabriceerde objecten. In dit geval is het gewoon een natuurgebied. Niet zo groot als de nationale parken die we hiervoor hebben bezocht, maar je bent toch al gauw een paar uur kwijt als je via de hoofdweg door het park rijdt en hier en daar even stopt voor een kleine wandeling of een foto.Het was dus opnieuw een route over een mooie weg door een ruig natuurgebied. Het einde van de vakantie kwam in zicht en de mooie-uitzichten-vermoeidheid begon een beetje toe te slaan.
Balanced Rock
Ook hier weer een Balanced Rock. Dit schijnt de grootste ter wereld te zijn. Waarschijnlijk zijn er nog 25 andere 'balanced rocks' in de wereld waarvan dit wordt beweerd. Van een afstandje ziet hij er in elk geval niet erg indrukwekkend uit maar wel mooi.
Balanced RockIn dit park moest je grote hoogteverschillen overbruggen. Op de eerste foto hieronder een tussenstop met onze huurauto die na bijna drie weken intensief gebruik nog steeds onbeschadigd was. In het verleden hebben we wel eens minder tijd nodig gehad voor een paar flinke krassen. Op de tweede foto is de bocht te zien waar de auto stond.
Colorado NMDieren bij Colorado NM
Er komt hier vanalles voor, maar onze oogst bleef deze dag beperkt tot een paar hagedissen en vogels. Op de eerste foto zit (een beetje een zoekplaatje) een nogal forse hagedis. Het vogeltje is waarschijnlijk een rotswinterkoning.
Otto's View Point
Het was een flink eindje lopen naar dit uitzichtpunt. Toen we er bijna waren ontdekte ik dat de batterij van het fototoestel bijna leeg was. Natuurlijk had ik een reservebatterij bij me, maar die lag in de auto. De paar foto's die we konden maken moesten dus lukken. Over het resultaat ben ik niet ontevreden. Op de foto's lijkt het mooier dan in het echt.
Otto's ViewpointDit uitkijkpunt is genoemd naar de initiatiefnemer van dit park: John Otto. Hij vond het gebied zo mooi dat hij vond dat het een nationaal park moest worden. Hij heeft er jaren voor geknokt en in 1911 werd zijn droom werkelijkheid. Als beloning werd John Otto tot toezichthouder van het park benoemd. Hij deed dit tot 1927. Geen miljoenenbonussen voor Otto, hij kreeg slechts $1 per maand.
Coke Ovens
Op foto's van dit park is vaak dit deel te zien.
Coke OvensDe raaf op de foto hieronder was erg luidruchtig aanwezig bij het uitzichtpunt bij Coke Ovens.
RaafTot slot nog een paar foto's uit het park. Op de laatste foto lijkt het alsof er een stuk van de rots is afgebroken en naar beneden gezakt. Het heet dan ook Fallen Rock. Op de een of andere manier had ik in dit park steeds het gevoel dat ze de uitzichtpunten verkeerd hadden gekozen. De ene keer kostte het moeite om tussen de bomen door nog iets te zien, de andere keer was het volkomen duidelijk dat je hetgeen je probeerde te bewonderen veel beter had kunnen zien als je 50 m verderop stond. Maar misschien waren we ook al teveel verwend tijdens deze reis. Je wordt dan wel erg kritisch als het even iets minder is. We hebben ook vakanties gehad waar iets als dit het absolute hoogtepunt zou zijn geweest.
Fallen RockGrand Mesa Scenic Highway
Deze dag hadden we weer eens tijd om een mooie route te kiezen. De Grand Mesa Scenic Highway bereik je door op de I70 de afslag naar de US 65 te nemen. Er zijn daar een aantal afslagen vlakbij elkaar. Deze komt daardoor vrij plotseling. Op deze route maakten de kale woestijngebieden weer plaats voor de groene bergen die tot de uitlopers van de Rocky Mountains horen.
Grand Mesa Scenic HighwayTijdens de route hebben we ook weer een paar herten gezien. De enige foto die we hiervan hebben kunnen maken valt een beetje tegen. Er staan alleen twee hertenkonten op.
Delen van de weg waren zogenaamde Open Range gebieden. Dat betekent dat er koeien lopen maar dat er geen hekken zijn. Dat levert taferelen op zoals hieronder.
Koeien op de wegDaarna zijn we doorgereden naar Montrose voor de overnachting. Vlakbij Montrose ligt het Black Canyon of the Gunnison National Park. Er zijn dan ook een paar hotels en restaurants in dit stadje. Desondanks is het een dooie boel. We hebben gegeten bij de plaatselijke Mexicaan. Dat was ongelooflijk goor. Wel een prima hotel hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten