Dag 22: Cañon City - Denver (deel 1)

Pikes Peak Railway

Op deze laatste dag van de rondreis zouden we letterlijk het hoogtepunt van de vakantie bereiken. Na het vertrek uit Cañon City zijn we naar het naast Colorado Springs gelegen Manitou Springs gereden. Vlakbij Manitou Springs ligt de ruim 4300 m hoge Pikes Peak. Het bijzondere aan deze berg is dat je er met een treintje (en trouwens ook met de auto) bovenop kunt komen. De tocht naar boven over het smalle bergspoor duurt ongeveer anderhalf uur.

Aan de rand van Manitou Springs ligt het stationnetje waar de trein vertrekt. We hadden van tevoren thuis via Internet* gereserveerd. Dat bleek ook wel nodig want het zat helemaal vol.
*In 2018 is men gestopt met dit treintje het plan is dat ze in 2021 weer gaan rijden

Het treintje naar Pikes Peak

Aanvankelijk ga je gewoon tussen de bomen door, maar naarmate je hoger komt wordt het uitzicht steeds mooier.

 Pikes Peak: de tocht omhoog

Op de foto's hieronder is de spoorlijn als een streep in het landschap te zien. De derde foto is boven op de berg gemaakt.

 Pikes Peak: de spoorlijn

De tocht met het treintje is erg mooi. Het is wel aan te bevelen om oordopjes mee te nemen. Een paar bejaarde mannen gingen als gids mee op de trein en dat leverde een portie humor op die minstens zo belegen was als de gidsen zelf. Moppen van het niveau 'Max komt bij de dokter....'. Je moet er maar zin in hebben.
Veel grappiger waren sommige medepassagiers. Boven op zo'n berg is het natuurlijk veel kouder dan beneden in het dal. Uiteraard is er altijd wel iemand die daar geen rekening mee heeft gehouden. Toen het treintje boven op de berg aankwam stond daar een stevige Amerikaanse dame met slechts een kleinigheidje aan. Naast mij hoorde ik iemand opmerken: 'She must be from Alaska.'

De spoorlijn eindigt letterlijk boven een afgrond.

Spoorlijn bij afgrond

Nog een uitzichtfoto waarop de wolken erg dichtbij lijken te zijn.

 Pikes Peak: de top

Uiteraard is er boven op de berg een giftshop en een snackbar. Op 14110 ft ofwel 4301 m mag je wel spreken van een hoogtepunt van de vakantie. We zijn er dus maar even samen voor gaan zitten.

Samen op de 14110ft

Je kunt ervoor kiezen om met de trein naar de top te gaan en te voet terug, maar als je een retourtje koopt moet je met dezelfde trein terug als waar je mee gekomen bent. Je hebt dan ruim een half uur op de top. Dat is ook wel voldoende als je alleen maar een beetje rond wil lopen en van het uitzicht genieten. De snackbar is erg druk als er net zo'n wagonlading toeristen is gedropt. Wil je je volproppen met een stel hamburgers of pizzapunten dan blijft er weinig tijd over om buiten iets te zien.

Klaar voor de terugreis

Onderweg zijn er een paar plekken waar twee treintjes elkaar kunnen passeren. Bij een van de tussenliggende stationetjes moesten we even wachten op een tegenligger. Op de foto ziet het eruit alsof de trein gaat kantelen.

Passeren van twee treintjes

Op de terugweg hebben we ook nog een heleboel geelbuikmarmotten gezien op het stuk van de route boven de boomgrens. Na ruim drie en een half uur stonden we weer beneden in Manitou Springs. Dit dorpje is eigenlijk niet berekend op zoveel toeristen en het is de enige plek geweest tijdens deze reis waar we echt een tijdje in de file hebben gestaan. Onze laatste bestemming voordat we terugkeerden Denver was 'Garden of the Gods'. Dit ligt op de grens van Manitou Springs en Colorado Springs.